champagne streek

Reims bereikt met wederom, heel warm weer. Op onze weg naar het hotel, kwamen wij langs de Kathedraal, eerst even een tampon halen. We waren net binnen of er kwam al iemand op ons af, wilde even vertellen dat hij al twee keer naar Santiago was geweest en dat wij bij het winkeltje onze stempel konden ophalen. Zo gezegd zo gedaan. Toen de kerk bekeken. Deze Kathedraal hoort tot het wereld erfgoed. Hij staat dus bijna constant aan de één of andere kant in de steigers. Wat opvalt is dat een aantal glas en lood ramen door een moderne kunstenaar zijn vervaardigd. Ik vind dit een missertje. Er werd ons verteld dat om 23:00 uur er een lichtshow zou zijn. We hebben morgen vrij dus daar gaan we naar toe. S'avonds zien we onze Belgische pelgrims in het restaurant, of er maar 1 is in Reims. Zij, Lieve en Basiel gaan dit jaar tot Vezelay. De man van Lieve, RAF, nee heren gelukkig een andere, komt ze daar ophalen met hun jongste zoon. Ook deze Raf is naar Santiago geweest, maar dan op de fiets. Wij zijn naar de lichtshow geweest, alwaar de batterij van mijn camera op raakte. Geen probleem ik heb een reserve en een oplader bij mij. Alles goed en wel maar batterij wil er niet uit. Even op internet gezocht en een fotozaak gevonden met het juiste merk, morgen maar even naar toe wandelen. Ook de winkelier kon het probleem niet verhelpen. Moet naar fabriek terug. Eerst maar terug naar Nederland denk ik. De volgende morgen eerst naar het postkantoor en wat ons vier jaar geleden opviel is er nog steeds. Je komt binnen er komt iemand vriendelijk vragen of hij je kan helpen en doet dat dan ook. Een 10 met griffel voor de service. Met de camera nog wat zaken opgestuurd waarvan wij dachten dat die niet nodig waren. Bedankt Ben en Mar dat jullie ze wilde ontvangen. Vanwege het hete weer en om de voeten van Loes nog wat rust te gunnen, vandaag met de trein naar Epernay. Ook de mensen van de treinstation Reims komen in aanmerking voor de 10 met een griffel. Zij brachten ons tot bij de juiste trein. Of ze wilden zeker weten dat wij vertrokken. Vanwege de trein waren wij te vroeg voor het hotel. Geeft niet, geef u spullen maar, hier is de sleutel vast, als u straks terug komt na de lunch zijn die al op de kamer. De dame pakt Loes haar rugzak en zet deze weg, daarna wil ze die van mij optillen maar dat lukte niet heb ik zelf maar gedaan. Als je denkt Reims is champagne, dan toch maar even doorrijden naar Epernay, ze hebben daar zelf een Avenue de Champagne, waar elk zich zelf respecterend champagne huis een pand heeft.
De volgende dag op weg naar Montmort-Lucy. Eerst bij de karrevoer boodschappen gedaan, laatste winkel voor Sezanne en in Baye niets te vinden. Een afwisselend landschap, wijnvelden, bossen en graanvelden. Het hotel in Montfort, krijgt de kwalificatie GROOT. Daarmee ondervangen we de bardame, moest nog wel leren praten, de eetzalen, 120 plaatsen en 8 gasten en het bed, waardoor er bijna geen ruimte over was voor onze bagage. Van dit hotel naar een B&B in Baye een betrekkelijk korte route, die we over de hele dag moesten uitsmeren omdat we pas om 17:30 naar binnen konden. Zag er verder netjes uit en wij hebben onze voorraad opgegeten.
Gelukkig een uitgebreid ontbijt, waarvan we direct ook een lunchpakket van hebben gemaakt. Het weer is wisselvallig vandaag en het is een stuk kouder. Heeft Loes net haar trui terug gestuurd, zou ze hem nu wel kunnen gebruiken. Dan maar shirt met lange mouwen van Theo aan. Het is de hele dag poncho aan, poncho uit. Met als hoogte punt, het plotseling opduiken van een hond, geen blaffer, dus je schrikt je het ....... . In de kerk van Sezanne komen we Lieve weer tegen, na het uitwisselen van de laatste belevenissen gaan zij en haar zoon nog 8 kilometer wandelen. Wij hadden al besloten het vandaag bij 22 kilometer te laten. Tijdens het einde middag ritueel, een drankje in het plaatselijke café, worden we gevraagd om Engels te praten, hij moest dit oefenen voor zijn opleiding en ja wij wilde wel even helpen. In het hotel zouden we gaan eten, terwijl wij zaten te wachten, twee Belgen ontmoet, zij waren voor hun firma in Brugge, hier in de buurt aan het werk. Het werd zo gezellig dat de ober, vriendelijk kwam vragen of wij ook nog wilde eten.

Groetjes Loes en Theo