Het einde
Blijf op de hoogte en volg Theo en Loes
16 September 2017 | Spanje, Santiago de Compostella
Wakker worden na een goede nachtrust is zeker een must bij zo een wandeltocht. We hadden niet gereserveerd voor het ontbijt, dus sleutel inleveren en op maar de eerste de beste Bar. Wij wisten dat er één op de weg open was, hadden we gisteren bij de borrel met Folke, de Duitser, gecontroleerd. Dus daar thee gedronken en cake gegeten. Het miezerde dus de hoes om de back-pack en gaan. Wat is dit nu, van alle kanten komen er wandelaars het pelgrimspad op lopen. En dan niet 1 of 2 nee, met groepen tegelijk. Het lijkt de Kalverstraat wel. En een herrie dat ze maken, iedereen praat en niemand luistert. Zo te horen Spanjaarden of Italianen. Later horen we van een mevrouw uit Colombia, die een tijdje met ons mee liep, dat dit groepen waren die de laatste 114 kilometer in vijf dagen liepen zonder rugzak en elke dag weer opgehaald werden om naar hun hotel gebracht te worden. Toen wij goed keken zagen we het ook, prachtige schone kleren, schone schoenen en poncho's waar de kreuken nog in zaten. Loes melde dat zij trots was op onze geur, onze verwassen kleding en vale schoenen. Want dit kun je geen pelgrims noemen. Ze schreeuwen en roepen elkaar continue, gaan midden op de weg staan voor een foto van niets. En haasten zich naar elk plek toe waar een stempel te krijgen is. Of dat aantoond dat je een pelgrim bent. Wij hebben in ieder geval besloten om morgen eerder te vertrekken zodat we geen last van deze groepering hebben. In Portomarin aangekomen, kregen we nog een fikse regenbui over ons heen. Dan eerst maar naar het hotel voor we gaan lunchen. Het hotel was wat duurder, maar dat kwam er niet helemaal uit. Is duidelijk van de vorige eeuw, met hele vriendelijke mensen. Ons laten verleiden om daar te lunchen, dat was heerlijke lasagne en spaghetti. Na door het dorp gewandeld te hebben. Nog even een spelletje kaart gedaan en toen eten in hotel. Dat viel wat tegen maar dat kan.
Na het ontbijt, kopje thee, cake en fruit, om 7:30 al op weg om de menigte te ontwijken. Dat is gelukt en we zijn ze de hele weg voor gebleven. Drie mannen waarvan wij dachten dat zij tot die meute behoorden. Waren ook eerder begonnen en kwamen wij tot in onze slaapplaats tegen. Het was een rustige wandeling, over goede paden en maar een paar stijgingen. De Duitser, Folke, kwamen we na de middag weer tegen. Hij zat er een beetje door en benaderde de Camino op dit moment per dag. De kamer die we geboekt hadden zou een kingsize bed hebben. Dat viel tegen of de koningen van Spanje waren niet zo groot. Maar de kamer was wel nieuw en netjes. Nog even boodschappen gedaan. Tijdens het avond eten kennis gesproken met twee meisjes uit Litouwen. Die moesten terug naar huis zo vlak voor het eind, maar ja als je ook drie reis dagen heen en terug nodig hebt, blijft er maar weinig van je twee weken over. Tijdens de koffie en het bekende afzakkertje worden we overvallen door vier Nederlanders, 3 vrouwen en 1 man. Deze laatste is de gids. Zij doen de korte versie om te kijken of zij het leuk vinden. Was zeker gezellig. De volgende dag met regen op pad. Wij hebben onze slaapplaats veranderd, zodat wij nu 1 dag een lange tocht lopen en dan weer gewoon onze afstand. We lopen door afwisselende vegetatie en met verschillend ondergrond. Maar het loopt lekker weg. Na de eerste rust pauze starten we met bekende gezichten het blijken 2 studenten uit Israël te zijn. Bij het hotel aangekomen was het het net niet. Wel met een aardige vrouw uit Filipijnen aan de tafel gegeten en lekker even de was kunnen doen. De volgende morgen op weg naar O Petrouzo Het was een rustige korte ettape, alleen was het gruwelijk koud volgens Loes, 15 graden, maar ja je bent beter gewend. We hadden geen hotel kunnen boeken dus kwamen we in een hostel terecht, beetje krap maar geen verder commentaar. Hebben nog even heerlijk geborreld en een spelletje gedaan. Na het diner nog even koffie drinken in een andere tent. En daar zijn de hollandse vrouwen en twee van de drie Spanjaarden weer. Gelachen met de vrouwen en krom gelegen met de Spanjaarden. Zij spreken geen woord over de grens, nee alleen tegen Google Translate. Fantastisch vinden zij ons en wij het contact. Tegen negenen gaan we richting hostel voor onze nachtrust. Na het kopje thee en de cake op weg voor de laatste wandeldag van deze trip. Het was niet zo koud als gisteren en we liepen in een kolonne. Allemaal wandelaars met vandaag maar één doel Santiago de Compostela. Bij de binnenkomst van de stad wordt de weg versperd door een groep wandelaars, op hun rugzakjes kunnen wij iets van Alsheimer ontdekken. En de rest ontgaat ons. Wij lopen even wat sneller om aan kop te komen en daarna deze groep achter ons te laten. Lopen we net voorop staat er een man te filmen, gezien het formaat van de camera, voor de televisie. Zijn we net in de stad, krijgen wij nog een afscheid regenbui te verwerken. Maar terwijl er velen schuilen, lopen wij in onze poncho door. Na een kwartier was het weer droog en hebben wij de poncho's geschonken aan de vuilnismannen van de stad. Het wordt steeds drukker om ons heen en uiteindelijk bereiken we het plein voor de kathedraal. Jammer de kathedraal staat in de steigers. Toch maar foto's gemaakt en laten maken. Onze Duitse vriend staat duidelijk geëmotioneerd op het plein. We hebben afscheid genomen en zijn op weg gegaan naar De huiskamer der lage landen. Deze is tegenwoordig gevestigd in het kantoor van de pelegrinos. Voor dat wij binnen treden zien we een vreselijke rij staan van pelgrims die wachten op hun laatste stempel. Hartelijk ontvangen in de huiskamer door twee mensen uit Sassenheim, die 14 dagen per jaar hier vertoeven. Na het gebruikelijke kopje koffie en de administratieve plichtplegingen, nog even gekeken naar de rij. Deze was nog langer geworden, wij komen morgenvroeg wel terug. In de rij stonden de studenten uit Israël. Nog even afscheid van genomen en toen op zoek naar ons hotel. En daar zijn we op onze kamer, heerlijk fris en zeker voldaan. Heeft deze tocht opgeleverd wat wij wilden? Één ding is niet gelukt, we zijn er nog niet uit wat we nu verder gaan doen. Misschien moeten wij daar maar een keer voor op vakantie gaan.
Verder iedereen die met ons meegereisd is, die ons bezocht heeft, de ons via multimedia van commentaar en hulp hebben voorzien, BEDANKT.
Maandag vliegen we terug naar Nederland.
Groetjes Loes & Theo
-
16 September 2017 - 17:59
Nelleke:
Wauw toppers wat zal ik jullie verslagen missen. Vind het echt fantastisch wat jullie gedaan hebben maar ook weer heerlijk om gezond en wel thuis te komen. En tja wat jullie hierna gaan doen komt vast ook wel goed eerst maar lekker uitrusten en weer wennen aan ons kleine kikkerlandje. -
16 September 2017 - 19:20
Suzanna De Ruijter:
Jeetje wat een super geschreven afsluiting van een fantastische reis. Lijkt net alsof ik erbij ben geweest :). Hele goede reis terug en tot gauw -
16 September 2017 - 19:54
Cor:
Gefeliciteerd met het einddoel.
De reis is het leukste contact met andere mensen met hun culturen en ontdekken wat hun bewwegd om naar
Santiago de Compostela te gaan op welke manier dan ook.
Geniet daar nog even en welkom weer in Spaarndam het is heerlijk weer.
Cor -
16 September 2017 - 20:41
Marijke En Piet:
goede reis terug!!! -
16 September 2017 - 21:24
Hans & Anneke:
Loes, Theo
Respect hoor!
Veilige vlucht terug en maandag weer in jullie eigen bedje! -
16 September 2017 - 21:48
Mitch En Hella:
YES! Wat fijn dat jullie op de eindbestemming zijn aangekomen. Gefeliciteerd! Wat een trots en stoer gevoel! Geniet ervan :)
-
16 September 2017 - 22:30
Ada En Ruud:
Jammer dat jullie er zijn, want dat betekent geen verhalen meer en daar zagen we wel steeds naar uit. Maar alle gekheid op een stokje........ van harte gefeliciteerd met het bereiken van het einddoel. Wij hopen jullie snel weer te zien. -
16 September 2017 - 23:10
Anja De Rover:
Beste Theo en Loes,
Wat een prestatie! Ik vond het heel bijzonder om via de verslagen met jullie mee te kunnen reizen. Petje af! Geniet er van dit weekeinde en maandag een goede reis terug! -
17 September 2017 - 12:29
Nico:
Gaaf dat jullie het gehaald hebben en heel leuk om jullie avonturen hier mee te kunnen lezen. -
17 September 2017 - 16:44
Vella En Ria:
Heerlijk dat jullie in Santiago zijn, gefeliciteerd. Knap gedaan! Goede terugreis en tot gauw -
17 September 2017 - 22:20
Miranda:
Wat een kanjers. Jullie hebben het toch maar mooi gedaan.
Alvast welkom terug. -
18 September 2017 - 11:47
Miriam:
Wat zullen we jullie verhalen missen, geweldig dat jullie het hebben gered.
-
18 September 2017 - 11:47
Miriam:
Wat zullen we jullie verhalen missen, geweldig dat jullie het hebben gered.
-
18 September 2017 - 12:16
Yvon Hoenderdos:
Wat een geweldige reis hebben jullie gehad! bedankt voor het meereizen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
